Ένα βιβλίο είναι πάντα ένα νοητό ταξίδι σε νέα μέρη και νέους κόσμους.Πολλές φορές αυτό το ταξίδι μας το προσφέρει ένας ταλαντούχος συγγραφέας ο οποίος μέσα από τις σελίδες του καταφέρνει να μας φέρει πιο κοντά στο σύμπαν που ο ίδιος δημιούργησε με αφορμή μια έμπνευση ή μια αγάπη.
Στο σημερινό μας αφιέρωμα,η συγγραφέας της τριλογίας Manhattan (Πρότυπες εκδόσεις Πηγή),
Τατιάνα Τζινιώλη μας μιλάει για το πως ξεκίνησε η συγγραφική της πορεία, για την αγάπη της για τη Νέα Υόρκη και για το πως είναι να είσαι νέος συγγραφέας στην Ελλάδα.
Το να μαθαίνεις πράγματα για έναν νέο συγγραφέα είναι πάντα πολύ ενδιαφέρον. Μιλήστε μας λίγο για εσάς και για το πως φτάσατε να κυκλοφορήσετε τα δικά σας βιβλία.
Η ιστορία μου δεν έχει κάτι το ξεχωριστό. Ένα κορίτσι που πάντα έγραφε. Ιστορίες, διηγήματα, άρθρα, βιβλία. Ένα κορίτσι που αγαπά να παίζει με τις λέξεις. Ένα άλλο που πρέπει να ξέρεις για μένα είναι πως έχω ανεξάντλητη αντοχή στη ζάχαρη και το Spotify μου είναι γεμάτο με early 00s pop. Μπορεί να μην θυμάμαι σημαντικές ιστορικές ημερομηνίες αλλά θυμάμαι να σου τραγουδήσω απέξω όλα τα μεγάλα hits από 1997 έως και σήμερα.
Πως θα χαρακτηρίζατε την εμπειρία του να είσαι συγγραφέας στην Ελλάδα που μερικές φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσει ένα καλό βιβλίο και να εκδοθεί ένα έργο;
Δε νομίζω πως αλλού είναι πιο εύκολα. Απλά έχεις μεγαλύτερο κοινό αν είσαι σε αγγλόφωνη χώρα με αγγλόφωνο έργο. Όμως το να ξεχωρίσει η φωνή που έχεις μέσα σου, είναι πάντα δύσκολο.
Μετά από ένα e-book το "Το ημερολόγιο μιας νύφης" και το "Road trip" κυκλοφορήσατε τη Τριλογία Manhattan που αφορά ερωτικές ιστορίες και ιδιαίτερα love stories. Πως εμπνευστήκατε τη συγκεκριμένη τριλογία;
Δε θα κρύψω την αλήθεια! Η τριλογία γεννήθηκε καθαρά από την αγάπη μου για την πόλη. Ήθελα μία «δικαιολογία» να επιστρέφω ξανά και ξανά σε αυτή. Ωστόσο, δεν ήθελα και τα τρία βιβλία να είναι μέρος μιας ενιαίας ιστορίας γιατί θεωρώ πως στο είδος του contemporary romance δεν μπορείς να «τραβήξεις» μία ιστορία για πολύ. Έτσι, πρόκειται για τρία αυτοτελή βιβλία. Στο «Ένα Βράδυ» παρακολουθούμε τον έρωτα του Τζέισον με την Κίρστεν, στο «Μετά τα Μεσάνυχτα» του Σεμπάστιαν με τη Λέξι και στο «Πριν το Ξημέρωμα» του Λόγκαν με την Έλι.
Δε θα κρύψω την αλήθεια! Η τριλογία γεννήθηκε καθαρά από την αγάπη μου για την πόλη. Ήθελα μία «δικαιολογία» να επιστρέφω ξανά και ξανά σε αυτή. Ωστόσο, δεν ήθελα και τα τρία βιβλία να είναι μέρος μιας ενιαίας ιστορίας γιατί θεωρώ πως στο είδος του contemporary romance δεν μπορείς να «τραβήξεις» μία ιστορία για πολύ. Έτσι, πρόκειται για τρία αυτοτελή βιβλία. Στο «Ένα Βράδυ» παρακολουθούμε τον έρωτα του Τζέισον με την Κίρστεν, στο «Μετά τα Μεσάνυχτα» του Σεμπάστιαν με τη Λέξι και στο «Πριν το Ξημέρωμα» του Λόγκαν με την Έλι.
Στη Τριλογία Manhattan η πλοκή διαδραματίζεσαι στη Νέα Υόρκη.Επιπλέον γνωρίζοντας πως στην πρώτη σας έκθεση φωτογραφίας σας κεντρικό θέμα ήταν η Νέα Υόρκη, θα λέγαμε πως η συγκεκριμένη πόλη αποτελεί για εσάς πηγή έμπνευσης.Τι είναι αυτό που σας τραβάει στη Νέα Υόρκη.
Εκτός από τον έρωτά μου για την ομορφιά και την ενέργειά της, είναι και αυτό που αντιπροσωπεύει για μένα. Μία ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Μετά το πρώτο μου ταξίδι εκεί είναι σαν κάτι να «ξεκλειδώθηκε» δημιουργικά και κατάφερα να γράψω το πρώτο μου βιβλίο και έκανα και την έκθεση φωτογραφίας. Η πόλη για μένα σημαίνει πολλά περισσότερα από ένα σημείο ακόμη στο χάρτη.
Ποια η άποψη σας για τις σύγχρονες ερωτικές σχέσεις; Πιστεύετε πως ζητάμε πολλά, πως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα ή πάντα η αγάπη είναι ο στόχος πίσω από όλα;
Ποια η άποψη σας για τις σύγχρονες ερωτικές σχέσεις; Πιστεύετε πως ζητάμε πολλά, πως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα ή πάντα η αγάπη είναι ο στόχος πίσω από όλα;
Η άποψή μου είναι πως ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Είμαστε 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη, τίποτα και για κανένα θέμα δεν μπορεί κάποιος να δώσει μία απόλυτη απάντηση. Όμως, νομίζω πως πλέον οι σχέσεις έχουν περισσότερη ελευθερία απ ότι είχαν κάποιες γενιές πίσω. Οι σχέσεις εξελίσσονται όπως εξελίσσεται και η κοινωνία μας που από το 1960 και μετά έχει κάνει τεράστια άλματα σε πολλά θέματα. Η αγάπη είναι στόχος σε όλες τις σχέσεις γιατί είμαστε όντα που λειτουργούμε σε ομάδες. Θέλουμε τον σεβασμό, την αποδοχή, τον θαυμασμό αλλά και την αγάπη των γύρων μας.
Να γράφουν. Να γράφουν καθημερινά. Να γράφουν καθημερινά ακόμη και όταν δε θέλουν ή νιώθουν πως δεν έχουν κάτι να πουν. Μέχρι το γράψιμο να γίνει συνήθεια και έτσι, όταν μία μέρα δεν καταφέρουν να γράψουν, να νιώθουν πως κάτι λείπει. Επιπλέον, όσο περισσότερο τριβή έχουν με τις λέξεις, τόσο περισσότερο θα εξελίσσονται σε αυτό. Επίσης, να έχουν εμπιστοσύνη στο γραπτό και τη συγγραφική φωνή τους, ακόμη κι αν δέχονται απορρίψεις. Γιατί αν έχουν εμπιστοσύνη σε αυτό, δε θα εγκαταλείψουν απλά και μόνο επειδή πήραν κάποια όχι, αλλά θα προσπαθούν μέχρι να πάρουν το «ναι».
Σχόλια