O κήπος με τις μουριές-Καίτη Οικονόμου

  
Επιτέλους μετά από αρκετές ημέρες επανέρχομαι με ένα review από ένα βιβλίο που λάτρεψα και το οποίο διάβασα απνευστί μέσα σε ένα βράδυ.Το βιβλίο δεν είναι άλλο από το "Ο κήπος με τις μουριές" της αγαπημένης Καίτης Οικονόμου.Ήθελα πολύ καιρό να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά συνήθως στις βιβλιοθήκες το έβρισκα σε κακή κατάσταση λόγω φθοράς και έτσι είχα διαβάσει άλλα δικά της τα οποία είχα ήδη αγοράσει.
Τελικά κατάφερα να το βρω και να το δανειστώ σε πολύ καλή κατάσταση και δεν έχασα χρόνο.Το κείμενο κυλάει σαν νεράκι και δε θέλετε να το σταματήσετε.
Πάμε λοιπόν να δούμε το οπισθόφυλλο και μετά θα σας πω τη γνώμη μου.

Οπισθόφυλλο

Ο Νίκος δεν ήταν για τη Λίνα ένα απλό γειτονόπουλο που έπαιζε μαζί του στην αυλή με τις μουριές. Ήταν η πρώτη της αγάπη. Και, πριν από αυτό, ήταν ο μυστικοσύμβουλος και μέντοράς της, καθώς την περνούσε εννέα ολόκληρα χρόνια και στα μάτια της φάνταζε παντογνώστης. Αργότερα, όταν η εφηβεία ωρίμασε το νεανικό της κορμί, ο Νίκος της έμαθε τα μυστικά του έρωτα και του πάθους. Λίγο μετά όμως, στα δεκαοχτώ της χρόνια, η Λίνα πέρασε από την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη απελπισία, όταν εκείνος την εγκατέλειψε γνωρίζοντας ότι στα σπλάγχνα της μεγάλωνε το παιδί τους.
Οι δοκιμασίες της όμως δε σταμάτησαν εκεί. Μια σειρά από ανείπωτες τραγωδίες και απώλειες αγαπημένων προσώπων ρήμαξαν τα νιάτα της, την πέταξαν στην ορφάνια και την άφησαν ολομόναχη και αβοήθητη, να πρέπει να σταθεί όρθια για να θρέψει το πλάσμα που είχε φέρει στον κόσμο.
Η Λίνα μάτωσε από τη σκληρή δουλειά αλλά, εφτά χρόνια αργότερα, στεκόταν επιτέλους στα πόδια της κι ένας καινούργιος έρωτας φώτισε με το λαμπερό του φως τη μαυρισμένη της καρδιά. Η τύχη είχε αρχίσει επιτέλους να της χαμογελά. Και τότε, έκανε ξαφνικά την εμφάνισή του και πάλι ο Νίκος, διεκδικώντας ξανά την καρδιά της και το παιδί του.

Η άποψη μου

H Καίτη Οικονόμου είναι από τις αγαπημένες μου στο συγκεκριμένο είδος ελληνικής σύγχρονης λογοτεχνίας.
Η Λίνα παρουσιάζεται αρκετά αθώα και χωρίς πονηριά στο θέμα των αγοριών ακόμη και στην εποχή της εφηβείας της.Ερωτεύεται αγνά τον Νίκο ο οποίος δεν διευκρινίζεται αν νιώθει το ίδιο αν και από τη συμπεριφορά του φαίνεται να προσπαθεί να μην ερωτευτεί σοβαρά τη Λίνα γιατί ξέρει πως είναι και σε διαφορετικές φάσεις της ζωής τους.
Παρά το γεγονός πως αργότερα η Λίνα πληγώνεται βαθιά από τον Νίκο και την ίδια τη ζωή,εγώ προσωπικά τη βρήκα πιο ενδιαφέρουσα σαν χαρακτήρα όταν αναγκαστηκε να σταθεί στα πόδια της.Νωρίτερα με ενοχλούσε η αθωότητα της που μερικές φορές έφτανε τα όρια της αδυναμίας .
Ένα άλλο στοιχείο που με ενόχλησε ελαφρώς ήταν όλες αυτές οι συμφορές με τις οποίες φόρτωσε τη Λίνα η συγγραφέας.Δεν ήταν ζωή αυτό,βασανιστήριο ήταν.Το βρήκα λίγο υπερβολικό και θεωρώ πως σε αυτό το σημείο θα μπορούσε να είχε δώσει μια βοήθεια στην ηρωίδα.
Πέρα από αυτά τα μειονεκτήματα όμως, έχουμε μια ερωτική,ρομαντική ιστορία που για αρκετό διάστημα μοιάζει να είναι μονόπλευρη καθώς ο Νίκος ακόμη και όταν είναι μαζί της είναι κατά κάποιο τρόπο απών.
Φυσικά πολύ αργότερα όταν εκείνη γνωρίζει έναν άλλον άντρα, ο Νίκος γυρίζει για έναν άλλο λόγο που αφορά εκείνη (δε κάνω σπόιλερ) και τελικά μπαίνει πάλι στη ζωή της..
Τώρα το αν η Λίνα πρέπει ή όχι να μείνει μαζί του στο τέλος του βιβλίου...Δε ξέρω..Θα το διαβασετε όσοι το πάρετε και θα δείτε τι ακριβώς συνέβη μεταξύ τους..
Ολοκληρώνοντας λοιπόν είναι ένα "catchy" ρομαντικό μυθιστόρημα που έχει βέβαια και την κοινωνική πλευρά του.Αν διαβάζετε αυτό το είδος βιβλίων,τότε θα το αγαπήσετε.


Σχόλια