Ο Απρίλιος είναι προ των Πυλών και μέχρι τώρα παράπονα από τον Μάρτιο δεν έχουμε.Λιακάδες,φως και Άνοιξη με μέρες γιορτινές και χαρούμενες.Απολαύσαμε αγαπημένα βιβλία και διαβάσαμε στο σπίτι μας,έξω στις λιακάδες αλλά ακόμη και στα αγαπημένα μας καφέ περιμένοντας τους φίλους μας να φτάσουν για να απολαύσουμε μια ζεστή σοκολάτα.Ένα από τα βιβλία που διάβασα τον Μάρτιο ήταν και το νέο βιβλίο της κυρίας Μαρίας Τζιρίτα "Ευτυχία θα πει"από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.
Δεν είχα διαβάσει κάποιο άλλο βιβλίο της κυρίας Τζιρίτα αλλά το πανέμορφο εξώφυλλο και το πολλά υποσχόμενο οπισθόφυλλο με είχε προδιαθέσει θετικά για ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο.Αλλά ας δούμε πρώτα τι αναγράφεται στο οπισθόφυλλο:
Οπισθόφυλλο
Η Βίλα Ευτυχία φιλοξενεί επτά ηλικιωμένους ανθρώπους, τρεις άντρες και τέσσερις γυναίκες, πλούσιους και κάποτε διάσημους, οι οποίοι έχουν ένα κοινό στοιχείο: είναι όλοι τους άκληροι.
Όταν η νεαρή γιατρός Μελίνα Γκρέι περνά την πύλη της πολυτελούς βίλας, έχοντας αναλάβει τη θέση της παθολόγου, δεν μπορεί να φανταστεί πως αυτή η απόφαση θα αλλάξει ολόκληρη τη ζωή της. Κυνηγημένη και η ίδια από τα φαντάσματα και τα μυστικά του δικού της παρελθόντος, θεωρεί εξαιρετική την ευκαιρία που της δίνεται με αυτή τη θέση εργασίας, ώστε να κρυφτεί από όσα και όσους την καταδίωκαν. Μα μέσα σε όλα τα συγκλονιστικά που ανακαλύπτει στο σπίτι αυτό για τον εαυτό της, τους ανθρώπους και την ίδια τη ζωή, για πρώτη φορά συνειδητοποιεί πως ευτυχία θα πει…
Η γνώμη μου
Το πρώτο πράγμα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον στο βιβλίο ήταν το γεγονός πως στο επίκεντρο βρίσκονται άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας.Εκτός δηλαδή από τη Μελίνα Γκρέι η οποία καταφεύγει στη Βίλα Ευτυχία για να εργαστεί ως γιατρός για την ίδια την Ευτυχία και τους υπόλοιπους ενοίκους,όλοι οι υπόλοιποι είναι ηλικιωμένοι.Αυτό μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί ήταν ένα πρωτότυπο στοχείο που δε το συναντάς συχνά.Εμβόλιμα μαθαίνουμε τις προσωπικές ιστορίες του καθενός επιστρέφοντας στα νεανικά τους χρόνια με flashbacks.Έτσι συμπάσχουμε με τα βάσανα και τα προσωπικά τους προβλήματα και η συγγραφέας μας θυμίζει πως και οι μεγαλύτεροι άνθρωποι έχουν τα δικά τους σκιρτήματα,τα δικά τους διλήμματα και μυστικά.
Η Μελίνα Γκρέι είναι μια πολύ συμπαθητική φιγούρα με σεβασμό και αγάπη για τους μεγαλύτερους που ενδιαφέρεται πραγματικά για τους ενοίκους της βίλας.Σταδιακά ανακαλύπτουμε πως και η ίδια έχει τους δικούς της λόγους που βρήκε καταφύγιο στη βίλα καθώς τη κυνηγάει ένας άντρας από το παρελθόν των γονιών της και ένας δικός της μεγάλος έρωτας.
Το κείμενο κυλάει σα νεράκι,οι περιγραφές γίνονται με φροντίδα και τρυφερότητα και η συγγραφέας μας φαίνεται πως αγαπάει τους ηλικιωμένους χαρακτήρες της.Μέσα από αποκαλύψεις μυστικών και μικρές περιπέτειες ο καθένας καταφέρνει τελικά να βρει τη δική του μικρή ευτυχία.
Σε γενικές γραμμές το βιβλίο της κυρίας Τζιρίτα μου άρεσε πολύ και μου κράτησε τη καλύτερη παρέα (αν και η αλήθεια είναι πως το διάβασε απνευστί μέσα σε 2 μέρες ).Σύντομα έχω σκοπό να διαβάσω και άλλα βιβλία της συγγραφέως καθώς η πρώτη επαφή ήταν υπέροχη.
*
Εσείς έχετε διαβάσει κάποιο βιβλίο της κυρίας Τζιρίτα;Αν ναι αναμένω τα σχόλια σας!
Σχόλια