Βιβλιοκριτική: Ελίζα -Αποστολία Γκιριτζιώτη



Και να λοιπόν που έφτασε η Άνοιξη.Επιτέλους είδαμε λιακάδες και ο Μάρτης μπήκε με τον καλύτερο τρόπο.Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να βγάλω και μερικές φωτογραφίες στη θάλασσα μαζί με ένα βιβλίο με πολύ όμορφο εξώφυλλο.
Το βιβλίο είναι το "Ελίζα" της Αποστολίας Γκιριτζιώτη από τις εκδόσεις Nightread.Πρόκειται για ένα βιβλίο φαντασίας και ανήκει πιο συγκεκριμένα στο είδος romantic fantasy.Αρχικά ήμουν δισταχτική όταν ξεκίνησα το βιβλίο γιατί τα βιβλία φαντασίας δεν είναι το στοιχείο μου.

Όμως νομίζω πως είναι αρκετά καλή αρχή για έναν αρχάριο στον τομέα του φανταστικού.Θα έλεγα πως δεν έχει κάτι υπερβολικό που μπορεί να τρομάξει κάποιον που δεν είναι συνηθισμένος σε βιβλία φαντασίας.
Πριν πω περισσότερα θα παραθέσω ο,τι γράφει στο οπισθόφυλλο:

Οπισθόφυλλο

 «Έζησα για λίγο κοντά στους ανθρώπους. Πώς γίνεται ένα ξωτικό να ζει με τους ανθρώπους; Μισός άνθρωπος και μισό ξωτικό. Μπορεί ένας άνθρωπος να παντρευτεί ένα ξωτικό;»
Ήταν μόνο δεκαεπτά χρονών, όταν βρέθηκε ξαφνικά στον δρόμο για το άγνωστο, ψάχνοντας λύση σε ένα πρόβλημα του οποίου τη σημασία ούτε οι πιο σοφοί δεν μπορούσαν να κατανοήσουν. Ποια ήταν η κακόβουλη θέληση που απειλούσε να καταστρέψει τον κόσμο της; Ποιος ήταν ο μυστηριώδης άνδρας που εμφανιζόταν συνεχώς ως "από μηχανής θεός" για να τη βοηθήσει;
Η Ελίζα για πρώτη φορά βγαίνει από το προστατευμένο της περιβάλλον για να αντιμετωπίσει τον κόσμο - έναν κόσμο σμιλεμένο από αντικρουόμενες δυνάμεις, που ολοένα σφίγγουν τον κλοιό γύρω της, καθώς η ίδια αποτελεί ένα σημαντικό πιόνι. Η παρτίδα όμως της είναι άγνωστη και οι συνέπειες απρόβλεπτες. Θα καταφέρει να επιτύχει στην αναζήτησή της; 



Η γνώμη μου 

Το βιβλίο θυμίζει παραμύθι για μεγάλους.Η Ελίζα παρουσιάζεται με τρυφερότητα από τη συγγραφέα.Είναι μια πριγκίπισσα που δε γνωρίζει τον κόσμο έξω από το παλάτι της και όντας νέα και αθώα πολλές φορές πέφτει σε παγίδες.Στο δάσος έρχεται σε επαφή με πλάσματα που μιλάνε όπως μονόκερους και κουκουβάγιες αλλά και με τον βασιλιά τον ξωτικών Έσπεν, τον οποίο ερωτεύεται χωρίς καν να το καταλάβει.Δε θα πω περισσότερα γιατί το love story βρίσκεται στο κέντρο του βιβλίου και δε θέλω να κάνω spoilers αλλά αν θελήσετε να το διαβάσετε η ιστορία θα κυλήσει γρήγορα και θα κάνετε μια παραμυθένια βόλτα σε ένα μαγικό δάσος με το φως και το σκοτάδι του.Nα σημειώσω εδώ πως το βιβλίο είναι το πρώτο από τη Πενταλογία "Το βασίλειο πέρα από το Δάσος"
 Το κείμενο θεωρώ πως είναι πιο δυνατό στις περιγραφές του,οι διάλογοι είναι πιο απλοί  και είναι εμφανής η αγάπη της συγγραφέως για τη φύση και τα πλάσματα της.

Αυτό που μου έμεινε από το βιβλίο ήταν η πολύ ωραία ατμόσφαιρα που δημιούργησε η συγγραφέας με εικόνες και φανταστικά στοιχεία πολύ προσεγμένα καθώς και το γεγονός πως η αγάπη μπορεί να αλλάξει ανθρώπους (ή ξωτικά) που έχουν σκληρό χαρακτήρα επειδή κάποτε πληγώθηκαν.
Συνοψίζοντας να πω πως για μένα που ήμουν αρχάρια όπως ανέφερε στη λογοτεχνία του φανταστικού, ήταν ένα ευχάριστο ανάγνωσμα γιατί είχε εναλλαγές στη πλοκή χωρίς υπερβολές ή έντονη βία κτλ.Αν όμως είσαι από εκείνους που προτιμούν πιο έντονα βιβλία φαντασίας τύπου game of thrones τότε ίσως σου φανεί λίγο  light.
 Το "Ελίζα" είναι η απόδειξη πως  ένα ελληνικό βιβλίο μπορεί να είναι  καλό σε κάθε είδος και αν ψάχνεις να διαβάσεις  μια παραμυθένια ιστορία τότε διάλεξε το συγκεκριμένο.


*Εσείς διαβάζετε βιβλία φαντασίας;Έχετε διαβάσει το "Ελίζα;

Σχόλια