Το σημερινό άρθρο είναι αφιερωμένο σε ένα βιβλίο που το έχω δανειστεί εδώ και αρκετές ημέρες από τη βιβλιοθήκη και ήθελα πολύ να το διαβάσω.
Το βιβλίο είναι "Οι Κάρτ Ποστάλ" της Victoria Hislop που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα.
Είχα αρκετές προσδοκίες για το βιβλίο και αυτό νομίζω πως οφείλεται στο γεγονός πως μου άρεσαν πολύ τα άλλα δύο βιβλία της συγγραφέως που είχα διαβάσει.
"Το Νησί" το είχα διαβάσει πριν χρόνια και μου είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις.Το ίδιο συνέβη και με "Το Νήμα" που φρέσκαρα και πάλι πολύ πρόσφατα λόγω της Λέσχης Ανάγνωσης "Βιβλία στο Κουμπί".
Έτσι λοιπόν ξεκίνησα τις "Καρτ Ποστάλ" με την εντύπωση πως θα διαβάσω ένα πολύ καλό βιβλίο στο οποίο του επίκεντρο του οποίου θα ήταν και πάλι η Ελλάδα.Βέβαια τα πράγματα δε πήγαν όπως ακριβώς θα τα περίμενα.
Οπισθόφυλλο
Κάθε βδομάδα, στο γραμματοκιβώτιο της Έλι καταφθάνουν αλλεπάλληλες καρτ ποστάλ, με παραλήπτη ένα όνομα που της είναι άγνωστο, χωρίς διεύθυνση αποστολέα και με μόνο το αρχικό γράμμα Α αντί για υπογραφή.
Με τους φωτεινούς ουρανούς, τις γαλάζιες θάλασσες και τις σαγηνευτικές ομορφιές της Ελλάδας που απεικονίζουν, αυτές οι καρτ ποστάλ δίνουν χρώμα στη ζωή της. Μετά από έξι μήνες, ξαφνικά, παύουν να έρχονται και η Έλι νιώθει μια απογοήτευση. Όμως το κολάζ που έχει δημιουργήσει με τις κάρτες στον τοίχο του διαμερίσματός της την έχει ήδη μαγέψει.
Η Έλι έχει πειστεί ότι πρέπει να δει αυτή τη χώρα με τα μάτια της.
Το πρωί που αναχωρεί για την Αθήνα, φτάνει στο γραμματοκιβώτιό της ένα σημειωματάριο.
Οι σελίδες του διηγούνται την ιστορία της οδύσσειας ενός άντρα που ταξιδεύει στην Ελλάδα. Αναπάντεχη, συγκινητική και καμιά φορά σκοτεινή, η ιστορία του Α ξεδιπλώνεται παράλληλα με την ανακάλυψη όχι μόνο ενός πολιτισμού, αλλά και της λαχτάρας του να ξαναζήσει τη ζωή στο έπακρο
Η άποψη μου
Αρχικά περίμενα πως θα επικεντρωθούμε στην Έλι και τη ζωή της στην Αγγλία.Οι Καρτ Ποστάλ λαμβάνονται από την Έλι η οποία φαίνεται να είναι βαλτωμένη σε μια ζωή που δεν την ικανοποιεί.Νιώθει μόνη της και αυτές οι καρτ ποστάλ είναι ουσιαστικά μια ηλιαχτίδα ελπίδος για να αλλάξει τη ζωή της και να κρατηθεί από κάπου.
Αντ΄αυτού όμως στο επίκεντρο βρίσκεται ένας Άγγλος που γράφει τις καρτ ποστάλ και τη στέλνει στην διεύθυνση όπου μένει η Έλι .Θεωρεί πως εκεί μένει η γυναίκα που κάποτε αγάπησε αλλά τον άφησε χωρίς να καταφέρουν να κάνουν μαζί το ταξίδι που σχεδίαζαν στην Ελλάδα.
Εκείνος όμως ταξιδεύει στην Ελλάδα, μιλάει με τους κατοίκους και συγκεντρώνει μικρές ιστορίες από κάθε πόλη.Αυτές οι ιστορίες καταγράφονται σε ένα σημειωματάριο και καταλήγουν στο ταχυδρομικό κουτί της Έλι.
Η ιδέα των μικρών αυτοτελών διηγήσεων μέσα στο κείμενο,δε με ενθουσίασε.Οι ιστορίες ήταν σχετικά απλές και ανθρώπινες (2-3 ήταν πράγματι ενδιαφέρουσες) χωρίς όμως να μπορώ να μιλήσω για κάτι εντυπωσιακό που κράτησε το ενδιαφέρον μου.
Ενα άλλο στοιχείο που θεωρώ πως με ενόχλησε ήταν πως στο συγκεκριμένο βιβλιο υπήρχε μια "ρομαντική" οπτική της ελληνικής κοινωνίας από την συγγραφέα.Φυσικά και προσπαθεί να αποτυπωθεί η ελληνική πραγματικότητα με τη κρίση και την ανεργία αλλά θα έλεγα πως υπερβάλλει λίγο θεωρώντας πως οι Έλληνες διατηρούν μια παλιά νοοτροπία σε ορισμένα θέματα(για παράδειγμα δε θεωρώ πως είναι τόσο εύκολο να προσκαλέσει μια οικογένεια σπίτι της έναν ξένο άνθρωπο που συνάντησε στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου και τον γνωρίζει μόνο μια ώρα) ενώ πολλά πράγματα έχουν αλλάξει καθώς η κοινωνία εξελίσσεται.
Κατα τα άλλα ήταν ένα βιβλίο που διάβασα γρήγορα, η γραφή ήταν απλή αλλά ελκυστική χωρίς όμως να δημιουργεί αυτήν την έντονη ρεαλιστική ατμόσφαιρα που συναντάμε σε άλλα μυθιστορήματα της.
Ένα μέτριο βιβλίο (δεν είναι σε καμία περίπτωση κακό απλά δεν είχε το νεύρο που θα περίμενα από την Χίσλοπ) που σίγουρα αναγνωρίζω πως έχει γραφτεί με αγάπη για την Ελλάδα και προβάλλει τις ομορφιές της στο αναγνωστικό κοινό και του εξωτερικού.
Σχόλια