Φτάσαμε λοιπόν με πολλά βιβλία και πολλές νέες σελίδες στο 2020.Αυτή είναι η πρώτη βιβλιοκριτική που ανεβαίνει στο blog για τη νέα χρονιά αλλά αφορά ένα βιβλίο που διάβασα τις τελευταίες ημέρες του 2019 και μου άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις.
H Nina George μου ήταν βέβαια γνωστή καθώς είχα διαβάσει το "Μικρό Παριζιάνικο Βιβλιοπωλείο" που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος και η χαρά μου ήταν μεγάλη όταν έλαβα από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος και το καινούργιο της βιβλίο της.
"Το βιβλίο των Ονείρων" με το υπέροχο εξώφυλλο και την ιδιαίτερη του υπόθεση μου τράβηξε το ενδιαφέρον.Η υπόθεση στο οπισθόφυλλο σε κάνει να αναρωτιέσαι πως η συγγραφέας κατάφερε να μετατρέψει ένα εκ πρώτης όψεως βαρύ και στενάχωρο θέμα, σε πηγή αισιοδοξίας και θετικών μηνυμάτων(ξέρουμε δα πως η Nina George αφήνει πάντα στα βιβλία της μια νότα χαράς και φωτεινής αισιοδοξίας που μοιάζει να φωτίζει κάθε θλιβερό γεγονός)
Αλλά πριν σχολιάσω περισσότερο το βιβλίο,πάμε να δούμε καλύτερα το οπισθόφυλλο.
Οπισθόφυλλο
Από τη συγγραφέα του best seller Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο Ένα μυθιστόρημα για τη θνητότητα με ξεχωριστούς λογοτεχνικούς χαρακτήρες που θα συντροφεύουν τον αναγνώστη πολύ καιρό μετά την ανάγνωση του βιβλίου. Μπορούν, άραγε, λάθος αποφάσεις να μας κάνουν ευτυχισμένους; Η ζωή είναι ένα σύνολο από συνεχείς αποφάσεις. Αλλά, ποιες είναι οι σωστές; Ποιες οδηγούν στην ευτυχία, την αγάπη, τη φιλία και ποιες φέρνουν απόγνωση και μοναξιά; Με αυτό το υπαρξιακό ερώτημα παλεύουν ο πολεμικός ανταποκριτής Χένρι, η εκδότρια Έντι και ο υπερευαίσθητος έφηβος Σαμ, όταν μετά από ένα ατύχημα ο Χένρι πέφτει σε κώμα. Η συγγραφέας του παγκόσμιου best seller Το μικρό παριζιάνικο βιβλιοπωλείο μας χαρίζει ένα απολαυστικό, ευχάριστο, γλυκόπικρο παραμύθι για την απόσταση που μπορεί να διανύσει κανείς για χάρη της αγάπης και της φιλίας.
Η γνώμη μου
Και τώρα που διάβασες το οπισθόφυλλο ίσως σκεφτείς "τι είναι αυτά που λες Αθανασία;Πως στο καλό καταφέρνει η Nina George να κάνει αισιόδοξο ένα βιβλίο με έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε κώμα;"Και όμως έχω να σου πω αγαπητέ μου αναγνώστη πως το καταφέρνει.Το βιβλίο είναι πραγματικά ένα κείμενο που κυλάει σαν νερό και μέσα από τις σκοτεινές στιγμές του Χένρι υμνείται η αγάπη και η ζωή.Βρισκόμαστε στην εντατική όμως αυτό δεν σταματάει τη ροή του κειμένου από το να είναι απόλυτα ζωντανή,απόλυτα γεμάτη χρώματα και στιγμές ανθρώπινης παρουσίας.
Κομμάτια κομμάτια η ζωή του Χένρι αλλά και της Έντι που η αγάπη της είναι σαν γιατρικό για κάθε τραύμα και του μικρού Σαμ που ξέρει πως κάθε άνθρωπος αξίζει να τον φροντίσουν και να τον αγαπήσουν.
Το βιβλίο μου άρεσε ακόμη περισσότερο από το "Μικρό Παριζιάνικο βιβλιοπωλείο" γιατί θεωρώ πως ενώ η παρουσία του θανάτου και του κινδύνου ήταν έντονη, ήταν αυτό το εύθραυστο της ανθρώπινης ζωής που έδινε στο βιβλίο μια μορφή παρηγοριάς, σαν να επρόκειτο για ένα εγχειρίδιο για να εκτιμήσουμε τη ζωή.Γιατί σίγουρα υπάρχει και ο θάνατος αλλά υπάρχει και η αγάπη.Υπάρχει ο πόνος αλλά υπάρχουν και οι πολύτιμες αναμνήσεις.Η Nina George κρατάει τις μικρές ,όμορφες στιγμές της ζωής σαν φυλακτό και μας θυμίζει πως πρέπει να θυμόμαστε πως η αγάπη κερδίζει τα πάντα και πως κανείς δεν ξεχνιέται όταν βρίσκεται στη καρδιά μας.
Σχόλια