Η κορδέλα που ήθελε να πετάξει



Αυτές οι μέρες που ζούμε είναι παράξενες αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε πως μας έχουν δώσει μερικά σπουδαία μαθήματα.Μερικά από αυτά είναι η υπομονή,ο σεβασμός προς τους γύρω μας και η αγάπη για κάθε πλάσμα που υπάρχει σε αυτό τον κόσμο.
Με αφορμή λοιπόν αυτή τη σκέψη σκέφτηκα να σας μιλήσω για το βιβλίο που έλαβα πριν λίγο καιρό από την  Σάρα Κατερίνα Παπαδάκη και τις Εκδόσεις Iwrite, "Η κορδέλα που ήθελε να πετάξει".
Είναι μια γλυκιά και τρυφερή ιστορία για μια ονειροπόλα κορδέλα που είχε σαν όνειρο της να πετάξει και γνωρίσει την ομορφιά του γαλάζιου ουρανού.Η εικονογράφηση έγινε από την ταλαντούχα Κατερίνα Χρυσώλη η οποία απέδωσε πλήρως με τα απαλά, φωτεινά χρώματα της την αισιοδοξία και την ελπίδα του βιβλίου.
Πάμε λοιπόν να δούμε το οπισθόφυλλο του παιδικού μας βιβλίου και θα σας πω κι εγώ έπειτα δύο λόγια.

Οπισθόφυλλο
«Δεν είσαι πουλί, κορδέλα είσαι!
Το πολύ πολύ, αν είσαι τυχερή,
να διακοσμήσεις κανένα καπέλο».
Τι γίνεται όταν η κορδέλα ονειρεύεται κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό για το οποίο προορίζεται και θέλει να πετάξει μακριά, όπως τα πουλιά; Θα καταφέρει να πραγματοποιήσει το όνειρό της; Ποιες περιπέτειες την περιμένουν;
Η γνώμη μου


Πρόκειται για ένα παιδικό βιβλίο γραμμένο με ευαισθησία και ονειροπόλα διάθεση.Τα νοήματα του είναι όπως ανέφερα αισιόδοξα και διδακτικά ταυτόχρονα.Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η αρχή της ιστορίας όταν η κορδέλα ονειρεύεται το ταξίδι στον ουρανό και οι άλλες κορδέλες προσπαθούν να την "προσγειώσουν" να της θυμίσουν τη θέση της,πως είναι δηλαδή μια απλή κορδέλα προορισμένη για πιο "ταπεινά" πράγματα όπως να στολίσει καπέλα για να ομορφύνει την εμφάνιση των ανθρώπων.

Αυτό το σημείο δε μπορεί να μην μας θυμίσει την δική μας κοινωνία που συχνά προσπαθεί να περιορίσει άτομα με διαφορετικά όνειρα ή σχέδια για τη ζωή τους που δε συμβαδίζουν με την πεπατημένη.
Επιπλέον σημαντικός είναι ο ρόλος της ομαδικής δουλειάς και της συντροφικότητας καθώς η κορδέλα καταφέρνει να πετάξει μαζί με έναν χαρταετό , άλλες κορδέλες και με την υποστήριξη ενός μικρού κοριτσιού και του πατέρα της..
Το βιβλίο και η συγγραφέας πιστεύει ξεκάθαρα πως πρέπει να μη χάνουμε το κουράγιο μας και να προσπαθούμε για όσα ονειρευόμαστε μέχρι να τα καταφέρουμε..
Κι αυτό ακριβώς νομίζω πώς είναι και το καλύτερο μήνυμα για τις ημέρες που διανύουμε και μας έχουν δυσκολέψει.

Σχόλια