Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς-Antonio Iturbe

  

Καλησπέρα αγαπημένοι βιβλιόφιλοι!Πως περνάτε τις μέρες της δεύτερης καραντίνας; Η αλήθεια είναι πως αρχικά με είχε πιέσει η δεύτερη υποχρεωτική απομόνωση αλλά τουλάχιστον διαπιστώνω πως βρίσκω περισσότερο χρόνο για να ασχοληθώ με πράγματα που μου αρέσουν και ίσως υπό κανονικές συνθήκες να μην έβρισκα την ευκαιρία να τα κάνω.
Γνωρίζω πως οι πιο πολλές κριτικές βιβλίων μου ανεβαίνουν στο προφίλ μου στο instagram καθώς συχνά κάνω ένα σύντομο review από κάθε βιβλίο.Σήμερα όμως στο συγκεκριμένο άρθρο θα σας μιλήσω για ένα ξεχωριστό βιβλίο που ολοκλήρωσα και πραγματικά ξεχώρισα,Πρόκειται για το βιβλίο "Η βιβλιοθηκάριος του Αουσβιτς" από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος του συγγραφέα Antonio Iturbe.
Ήθελα να διαβάσω το ιστορικό αυτό μυθιστόρημα από τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του καθώς μου είχε τραβήξει το ενδιαφέρον τόσο το ιστορικό του πλαίσιο αλλά και για την υπόθεση του που συνδέεται με την ιστορία ενός κοριτσιού που φύλαγε τα λιγοστά κρυφά βιβλία στο Αουσβιτς.Πρόκειται για ένα βιβλίο που βασίζεται σε αληθινή ιστορία και αυτό ήταν ακόμη ένα σημείο που με είχε εντυπωσιάσει.
Προτού όμως σας περισσότερα για την άποψη μου και για το πως μου φάνηκε το συγκεκριμένο βιβλίο,πάμε να δούμε το κείμενο που υπάρχει στο οπισθόφυλλο για να πάρουμε μια μικρή γεύση:


Οπισθόφυλλο

Η ιστορία της μικρότερης και πιο επικίνδυνης βιβλιοθήκης στον κόσμο, ειπωμένη από μια κρατούμενη του Άουσβιτς που κατόρθωσε να επιβιώσει. 
Ιανουάριος του 1944. Η έφηβη Ντίτα Κράους με τους γονείς της μεταφέρεται από το γκέτο των Εβραίων της Τερεζίν στην Πράγα στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Μόνο η Ντίτα Κράους και μια χούφτα ακόμα κρατούμενοι επέζησαν, έπειτα από παραμονή ενός έτους, πριν από την απελευθέρωσή τους από τους Συμμάχους την Άνοιξη του ’45. Παρατηρεί τα πάντα, θυμάται τα πάντα και αφηγείται τα πάντα στον Αντόνιο Ιτούρμπε: Τον φόβο, τους συντρόφους που βρίσκαν νεκρούς το πρωί από την πείνα και το κρύο, την καταναγκαστική εργασία κάτω από τα γρονθοκοπήματα των «Κάπος», τις περιοδικές «επιλογές» που ξεχώριζαν τους υγιείς από τους αρρώστους που οδηγούνταν στα κρεματόρια.
Μα πάνω απ’ όλα, θυμάται τον Φρέντι Χιρς, τον αρχηγό του παιδικού μπλοκ 31. Στη μαύρη λάσπη του Άουσβιτς που καταπίνει τα πάντα, ο Φρέντι Χιρς έκτισε μυστικά ένα σχολείο. Οι Ναζί δεν το ξέρουν. Όπως δεν γνωρίζουν και την ύπαρξη της μικρότερης, κρυμμένης και παράνομης δημόσιας βιβλιοθήκης που υπήρξε ποτέ. Περιλαμβάνει έξι «ομιλούντα» βιβλία και οχτώ τυπωμένα. Τα τελευταία, η νεαρή Ντίτα τα κρύβει κάτω από το φόρεμά της με κίνδυνο της ζωής της.   
 


Η άποψη μου

Γενικότερα αγαπώ τα ιστορικά μυθοστορήματα και  η περίοδος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου είναι μια από τις περιόδους που πάντα με ενδιαφέρει να μαθαίνω περισσότερα για τα συμβάντα της.
"Η βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς" όμως δεν αφορά μόνο την ιστορία, τα γεγονότα και τους αριθμούς των θυμάτων.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν αφορά μονάχα το Άουσβιτς σαν χώρο μαρτυρίων, σαν ένα απρόσωπο στρατόπεδο άπου πλήθος ανώνυμων ανθρώπων έχασαν τη ζωή τους. Ο συγγραφέας επιλέγει τη τριτοπρόσωπη αφήγηση και μας αφήνει να σταθούμε δίπλα σε κάθε ήρωα μικρό ή μεγάλο της ιστορίας του. Οι άνθρωποι στο Άουσβιτς δεν πέθαναν μόνο, πρότου γίνει αυτό , ένιωσαν, αγάπησαν, φοβήθηκαν και αγωνίστηκαν.Αυτή είναι η  ουσία είναι που θέλει να μεταδώσει ο Iturbe μέσα από τον ενεστώτα που χρησιμοποιεί, άμεσα και κοφτά σαν να βαδίζουμε μαζί τους,ακούγοντας την "εκκωφαντική" σιγή του στρατοπέδου και την αγωνία στις καρδιές των αιχμαλώτων.
Το βιβλίο όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν συγκλονιστικό με το πιο συγκινητικό για μένα να είναι αυτό το "γάντζωμα" ζωής και θανάτου σε αυτά τα 8 ταλαιπωρημένα, φθαρμένα βιβλία που αποτελούσαν τη μοναδική μαγική φυγή από την φρικτή πραγματικότητα του στρατοπέδου.
Στο τέλος του βιβλίου ο συγγραφέας θα μας εξηγήσει εν συντομία και πως έμαθε πληροφορίες για τον Φρέντι Χιρς και αλλά και για το πως βρήκε και συνάντησε την Ντίτα Κράους ,το κορίτσι που υπήρξε η αληθινή βιβλιοθηκάριος του Άουσβιτς.
Το βιβλίο είναι ένας ύμνος στη ζωή και στην αγάπη που γεννιέται ακόμη και στα πιο βαθιά σκοτάδια. .Στο τέλος θα υπάρξει επίσης μια έκπληξη που δεν θα τη περιμένετε. Γι΄αυτό διαβάστε το και ταξιδέψτε με τη μικρή Ντίτα που ράβει τσέπες για να κρύψει τα βιβλία και και τους  δασκάλους που οι γνώσεις τους τους καθιστούν πολύτιμες, φορητές βιβλιοθήκες.

Σχόλια